دیوارهای سبز ( همچنین به عنوان دیوارهای گیاهی، دیوارهای زندگی یا باغهای عمودی شناخته می شوند ) در سال های اخیر به روند رو به رشدی از فضاهای ساخته شده توسط انسانها تبدیل شده اند. بکار بردن طبیعت زنده در محیط های شهری، نه تنها دعوت کنندگی و جذابیت زیادی دارد، بلکه مزایا و اهداف دیگری را نیز در پی خواهد داشت. این دیوارها از پخش گرد و خاک در هوا جلو گیری کرده و از ساختمان در برابر اشعه های فرا بنفش باران و فشار باد محافظت می کنند.

دیوارهای سبز با نمای ساختمان ها متفاوت هستند، آنها که اغلب از دیوارهای خارجی ساختمان ها بالا می روند، به عنوان ساختار پوشش دهنده و حمایت کننده ی نمای ساختمان استفاده می شوند. در دیواره های سبز، سطح یا ساختار دیوار محیطی مناسب جهت رشد گیاهان به حساب می آیند، درحالی که برای رشد سبزینگی در نماها، آنها ریشه در زمین دارند. علاوه بر این، نماهای سبز زمان زیادی جهت رشد کافی برای پوشش دادن یک دیوار کامل نیاز دارند، در حالی که دیواره های سبز می توانند از پیش رشد شده نصب شوند.

علاوه بر این، گیاهانی که در این دیوارهای سبز استفاده می شود، گرمسیری هستند و در اکثر شرایط جهان خارج از حیات طبیعی خود از بین نمی روند. دیوارهای سبز هوشمند و فعال معمولا شبیه به دیوارهای سبز به نظر می رسند. اما به دلیل استفاده از هوش مصنوعی و فن آوری، اهداف بیشتری را به دنبال دارند. ویژگی های دیوار هوشمند می تواند به صورت اتوماتیک نظارت شود و اثرات مثبتش افزایش یابد.
علاوه بر مزایای بصری و زیست شناسی دیوارهای سبز، دیوارهای سبز هوشمند و فعال می توانند از طریق تصفیه هوا و رطوبت طبیعی، گردش هوا را بهبود بخشیده و محیط رشد مناسبی را فراهم کند.

از میان سه نوع سبزینگی در دیوارها که توضیح داده شده است، دیوارهای سبز هوشمند و فعال فقط در داخل خانه استفاده می شوند، زیرا بازده تصفیه هوای آنها به اندازه کافی قدرتمند نیست تا بتوانند فضاهای بیرونی را تحت تاثیر قرار دهند.از چپ به راست به ترتیب: نمای سبز، دیواره سبز، دیوار سبز هوشمند و فعال از چپ به راست به ترتیب: نمای سبز، دیواره سبز، دیوار سبز هوشمند و فعال[/caption]